نانهای امروزی 

    هرکشوری دردردنیا خوراکهای ویژه ای دارد.اما نان چیز دیگری است که در همه جا، یعنی هرجا که بشرزندگی میکند، به نوعی یافت میشود. این دلیل آنست که بشر ارزش حبوبات رااز زمانهای بسیار قدیم شناخته است.

    بشر ابتدایی دانه های حبوبات را می یافت وبا تغذیه از آنها انرژی کسب میکرد بدینگونه که آنهارامیان دوسنگ میسایید وآردشان را به دست می آورد .مصریان نیز در3000 سال پیش ازمیلاد مسیح همین کار راانجام می دادند.

    به آردی که اینگونه فراهم میشد آب می افزودند تا خمیری ازآن به دست آید.سپس آن را بصورت کیکهای بزرگ قالب گیری میکردند تا برای پختن آماده کنند.

     برای پختن نان ، تنورهایی وجود داشت که درون زمین حفر شده بود ولایه ای از خاک زمین نیز به دیواره آن کشیده بودند. گاهی هم نان را بربدنه کوزه های سفالینی میپختند که اندرونشان با آتشی فراوان انباشته شده بود.البته این قبیل نانها بسیار کلفت ازپخت در می آمد.

     یهودیان خمیر ترش را به عنوان خمیرمایه به کار میبردند. ولی مصریان نخستین مردمی بودند که دریافتند خمیر ترش دارای «کفک» میباشد.آنان توانستند این کفک رانیز از نان جدا کنند ونانی به دست آورند که نمونه ای ازآن درمعابد مصر یافت شده است.

     یهودیان نان را بسیار نازک وترد می پختند، لذا بجای بریدن، آنرا میشکستند.

     هزاران سال است که یهودیان «عید فطیر» را با نانی به نام فطیر جشن گرفته اند. این نان فاقد خمیر مایه است وترکیبی ازمخلوط آرد وآب میباشد که بسیار نازک وشکننده ، شبیه نان بستنی،آنرا طبخ می کنند.

     درمیان مسیحیان نیز نان ترد ونازکی مانند نان فطیر یهودیان متداول بوده که درمراسم مذهبی مورد علاقه شان مصرف میشود.

     درنقاط مختلف دنیا، نان ازموادّ گوناگونی پخته میشود، مانند: باقلا، سیب زمینی، گیاه، پوست درخت، برنج ونخود. درخاوردور میوه درخت«بلوط»و«آلش»را برای درست کردن آرد نان مصرف میکنند.

                                                                                        لئوکوم